Andries Gryffroy

Vlaams volksvertegenwoordiger en deelstaatsenator

Verslaafd aan muziek, met een hart voor ondernemers

Andries werd in 1963 geboren in Roeselare, maar woont ondertussen al meer dan 25 jaar in het Oost-Vlaamse Melle. Hij studeerde af als industrieel ingenieur en marketing bij Groep T in Leuven. Daarop werkte hij vijf jaar voor een consultancy bureau in de energiesector en in 1994 begon Andries met zijn eigen bedrijf.

Andries en zijn echtgenote hebben twee geadopteerde kinderen uit Vietnam, ze waren drie maanden oud toen ze hierheen kwamen. Ondertussen zijn het tieners en is het plezant om ze hier samen te zien opgroeien.

Andries is sinds zijn jeugdjaren ‘verslaafd’ aan muziek, vooral klassieke muziek en opera genieten zijn voorkeur. Tijdens zijn studies in Leuven was hij, als fluitist, lid van het Universitair Symfonisch Orkest: een grandioze ervaring. Die passie voor muziek is niet voorbij, maar onder impuls van zijn zoon speelt hij nu al 15 jaar hockey.

Zijn gedrevenheid om het voor ondernemers op te nemen, leidde ertoe dat Andries zich al jaren inzet bij UNIZO De Unie van Zelfstandige Ondernemers, beter bekend als UNIZO, is een vereniging van zelfstandige ondernemers, vooral kmo's en vrije beroepen. In 2000 werd UNIZO de nieuwe benaming van het NCMV, het Nationaal Christelijk Middenstandsverbond. Met ruim 80.000 leden is UNIZO de grootste werkgeversorganisatie van het land. Ze staat vooral sterk in Vlaanderen. UNIZO. An Inconvenient Truth, de film van Al Gore, deed bij Andries een ander engagement groeien: energie is niet alleen een lokaal vraagstuk maar een wereldvraagstuk.

Politieke loopbaan

Als lid van de VU-jongeren, was Andries al tijdens zijn jeugd bezig met politiek. In 2002 werd hij door een groep Mellenaars uitgenodigd voor een bestuursvergadering: een sympathieke gedreven groep waarin hij zich thuis voelde. En toen ging het snel: lid van het AB Gent-Eeklo, sinds 2006 lid van de partijraad en verkozen in 2008 tot Nationaal Penningmeester. De drie jaren die daarop volgden waren uitermate boeiend: de partij explodeerde en moest zich herorganiseren, dus heel wat werk aan de winkel! In 2011 werd Andries verkozen tot Algemeen Secretaris van de N-VA. Zijn taken waren vooral gericht op de interne organisatie en de ledenwerking, het kostbare weefsel van de partij. In oktober 2012 werd Andries verkozen als factievoorzitter in de provincieraad.

Als Vlaams Parlementslid legt hij zich toe op dossiers die hem na aan het hart liggen: energie, landbouw/visserij/tuinbouw, KMO-beleid, innovatie en buitenlandse handel.

Voor een ondernemer misschien geen alledaagse keuze. Maar voor Andries waren er twee belangrijke redenen om de stap te zetten: er zijn te weinig ondernemers in het parlement, die zijn nochtans broodnodig. Tenslotte, na alle jaren proberen vanuit een werkgeversorganisatie zaken te veranderen en na alle jaren prediken dat er wel degelijk een energieprobleem is in Vlaanderen, maar ook ver daarbuiten, vond Andries het tijd om zaken écht te veranderen.

De N-VA is ook altijd een logische keuze geweest: de N-VA wil een sterker Vlaanderen en op die Vlaamse identiteit is Andries fier. Het gaat voor hem niet alleen over identiteit, maar ook over de noodzakelijke veranderingen die nodig zijn om welvaart en welzijn te creëren.